Przejdź do głównej zawartości

Moonlight Stable

Szukaj na tym blogu

Blogi które odwiedzam

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Wolfhorse Studio
Apanama
Capri
Stajnia Tatersal
Koniełka
LaRosita
Jakby tu jest WIP, nie dam rady tu wszystkich wypisać ok?

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Translate

Popularne posty

Nyctophobia-opowiadanie o modelach koni

Tw: możliwe śladowe ilości brutalności Nyctophobia Wszystko zaczęło się od podzielenia się stada na klany, każdy o określonej funkcji. Łącznie stanowili mieszkańców metropolii. Niestety nie byli jedyną cywilizacją na tym skrawku ziemi. Poza głównymi zabudowaniami, oddalonym od miasta cmentarzem wraz ze swoistą świątynią obok, oraz polami po drugiej stronie całego terenu należącego do wcześniej wspomnianego stada, niedaleko znajdowały się również bagna, a tuż za bagnami-konkurencyjne stado, próbujące odbić tereny należące do Avandale'ów, gdyż tak nazywało się nasze główne stado. Z tego względu trzeba było wprowadzić klan wojowników, którzy mieli za główne zadanie bronić granic swojego państewka. W tymże klanie, niedawno przyszedł na świat źrebak. Jego matka nadała mu na imię Chocolatey. Choco jak to źrebak, cieszył się swoim dzieciństwem hasając po rozległych polach oraz łąkach. Zgodnie z zasadami klanu, naukę na przyszłego wojownika można zacząć dopiero po osiągnięciu roku, a

???

Trochę ten blog zaniedbany... Kompletne zero Od kiedy straciłam moje poprzednie konto google, a wszystkie zdjęcia usunęły się z bloga uznałam, że nie ma sensu. Ale może to dobry czas by zacząć od nowa? Zobaczymy co z tego wyjdzie Trzymajcie się kochani ~Rej Szczęśliwego nowego roku guys :D

Non est locus in Inferno-opowiadanie o modelach koni

17.10.2021 TW: lekka brutalność i śladowa ilość przekleństw. Non est locus in Inferno. Było zimne, jesienne popołudnie. Liście złociły się na konarach w pomarańczowym świetle zachodu słońca. Drzewa targane wiatrem zdawały się tańczyć do słyszanej tylko dla mnie pieśni. Stałem na wzgórzu. W dole widać było cudownie oświetloną stajnię, na którą światło rzucało czerwono-żółtą poświatę. Cienie ganiały się na nieskazitelnie białej ścianie budynku. Przyglądałem się temu, co działo się w dole, niby tak blisko, a jednak daleko. Obserwowałem tą stajnię od paru dni, w znanych tylko mi celach. Często chodziłem na zwiady, podczas których starałem się nie rzucać w oczy, chociaż nie było to zbyt trudne, zważając na to, że nie byłem zauważalny przez ludzkie oko. Jedyne co mogło mnie zdradzić, to oświetlenie mnie latarką na ultrafiolet. Uznałem, że dzisiaj jest ten dzień. Dzień, w którym mogłem zrealizować mój plan. Schodziłem ze wzgórza, moje kopyta głucho dudniły o ziemię, kamienie spadały z c

Obsługiwane przez usługę Blogger

Wszystkie zamieszczone tutaj treści należą do mnie, chyba że jest wspomniane inaczej. Kopiowanie ich bez mojej zgody/repostowanie ich na innych stronach to naruszenie praw autorskich.